завзя́тый разг. заўзя́ты, заця́ты, зая́длы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыбні́к, -ка́ м., разг. грибни́к;

заўзя́ты г. — завзя́тый грибни́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зая́длы

1. завзя́тый, рья́ный, зая́длый;

2. серди́тый, злой, драчли́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заўзя́ты

1. (сильно и постоянно увлекающийся чем-л.) завзя́тый, рья́ный;

з. паляўні́чы — завзя́тый (рья́ный) охо́тник;

2. (действующий с рвением, усердием) рья́ный, рети́вый; усе́рдный; и́стый;

з. гаспада́р — рья́ный (рети́вый, усе́рдный, и́стый) хозя́ин;

~тая пра́ца — усе́рдная рабо́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Заўзяты ’ўпарты, напорысты, напружаны’. Рус. завзя́тый, укр. завзя́тий, польск. zawzięty ’тс’, славац. zavzalý ’тс’; параўн. славен. zavzę́ten ’дзіўны, цудоўны; цяжкі на пад’ём’. Паводле формы, дзеепрыметнік на ад *za + vъz‑ę‑ti (гл. узяць), утвораны хутчэй за ўсё па польск. глебе, дзе вядомае і цяпер zawziąć ’узяць’ у ст.-польск. мела шырокае ўжыванне з далейшым развіццём значэння ’узяты’ > ’захоплены’ (у прамым і пераносным сэнсе) > ’упарты’. З польск. у бел. укр. > рус., а таксама славац. Фасмер, 2, 72; Брукнер, 640. Славен. мае іншае значэнне і ўтварэнне і можа лічыцца асобным словам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)