заве́яны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заве́яны |
заве́яная |
заве́янае |
заве́яныя |
| Р. |
заве́янага |
заве́янай заве́янае |
заве́янага |
заве́яных |
| Д. |
заве́янаму |
заве́янай |
заве́янаму |
заве́яным |
| В. |
заве́яны (неадуш.) заве́янага (адуш.) |
заве́яную |
заве́янае |
заве́яныя (неадуш.) заве́яных (адуш.) |
| Т. |
заве́яным |
заве́янай заве́янаю |
заве́яным |
заве́янымі |
| М. |
заве́яным |
заве́янай |
заве́яным |
заве́яных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заве́яны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заве́яны |
заве́яная |
заве́янае |
заве́яныя |
| Р. |
заве́янага |
заве́янай заве́янае |
заве́янага |
заве́яных |
| Д. |
заве́янаму |
заве́янай |
заве́янаму |
заве́яным |
| В. |
заве́яны (неадуш.) заве́янага (адуш.) |
заве́яную |
заве́янае |
заве́яныя (неадуш.) заве́яных (адуш.) |
| Т. |
заве́яным |
заве́янай заве́янаю |
заве́яным |
заве́янымі |
| М. |
заве́яным |
заве́янай |
заве́яным |
заве́яных |
Кароткая форма: заве́яна.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заве́яны (снегом) заве́янный, занесённый, засы́панный; заду́тый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заве́яны, ‑ая, ‑ае.
Засыпаны, занесены снегам. А ў вёсках завеяны вуліцы, у мяккіх гурбах купаюцца сані. Чарот. Гляджу, а саннай дарогі няма, снегам завеяна. Ігнаценка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завью́женный (снегом) зане́сены, заме́цены, заве́яны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заду́тый
1. пату́шаны, задзьму́ты;
2. задзьму́ты; заве́яны;
3. заду́ты; см. заду́ть 2—4;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)