заве́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заве́тны заве́тная заве́тнае заве́тныя
Р. заве́тнага заве́тнай
заве́тнае		 заве́тнага заве́тных
Д. заве́тнаму заве́тнай заве́тнаму заве́тным
В. заве́тны (неадуш.)
заве́тнага (адуш.)		 заве́тную заве́тнае заве́тныя (неадуш.)
заве́тных (адуш.)
Т. заве́тным заве́тнай
заве́тнаю		 заве́тным заве́тнымі
М. заве́тным заве́тнай заве́тным заве́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заве́тны заве́тная заве́тнае заве́тныя
Р. заве́тнага заве́тнай
заве́тнае		 заве́тнага заве́тных
Д. заве́тнаму заве́тнай заве́тнаму заве́тным
В. заве́тны (неадуш.)
заве́тнага (адуш.)		 заве́тную заве́тнае заве́тныя (неадуш.)
заве́тных (адуш.)
Т. заве́тным заве́тнай
заве́тнаю		 заве́тным заве́тнымі
М. заве́тным заве́тнай заве́тным заве́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заве́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і запаветны. За музеем, над Краснаю плошчай, Дзе заветны стаіць маўзалей, Вецер сцягі высока палошча. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)