заверя́ть несов.

1. (уверять) запэ́ўніваць;

2. (удостоверять) завяра́ць, засве́дчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запэ́ўніваць несов. заверя́ть, уверя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засве́дчваць несов. (документ) удостоверя́ть, заверя́ть; см. засве́дчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завяра́ць несов., в разн. знач. заверя́ть; см. заве́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)