заве́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заве́йвае заве́йваюць
Прошлы час
м. заве́йваў заве́йвалі
ж. заве́йвала
н. заве́йвала

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заве́йваць несов. (снегом) завева́ть, заноси́ть, засыпа́ть, задува́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завева́ть несов. заве́йваць, зано́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́йвацца несов., страд. завева́ться, заноси́ться, засыпа́ться; задува́ться; см. заве́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задува́ть несов.

1. (гасить) тушы́ць, задзіма́ць, задзьму́хваць;

2. (заносить снегом и т. п.) задзіма́ць, заве́йваць;

3. техн. задува́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)