заве́дамы, -ая, -ае.

Наперад добра вядомы; несумненны (звычайна пра што-н. адмоўнае).

З. нягоднік.

Заведамая хлусня.

Заведама (прысл.) непраўдзівыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заве́дамы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заве́дамы заве́дамая заве́дамае заве́дамыя
Р. заве́дамага заве́дамай
заве́дамае		 заве́дамага заве́дамых
Д. заве́дамаму заве́дамай заве́дамаму заве́дамым
В. заве́дамы (неадуш.)
заве́дамага (адуш.)		 заве́дамую заве́дамае заве́дамыя (неадуш.)
заве́дамых (адуш.)
Т. заве́дамым заве́дамай
заве́дамаю		 заве́дамым заве́дамымі
М. заве́дамым заве́дамай заве́дамым заве́дамых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заве́дамы (заранее известный) заве́домый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́дамы, ‑ая, ‑ае.

Наперад добра вядомы; несумненны. Мікола мог гаварыць заведамую няпраўду або неймаверную лухту, але ўмеў падаць яе так пераканальна.., што ўсім хацелася верыць у яе. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)