заваро́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заваро́тны |
заваро́тная |
заваро́тнае |
заваро́тныя |
| Р. |
заваро́тнага |
заваро́тнай
заваро́тнае |
заваро́тнага |
заваро́тных |
| Д. |
заваро́тнаму |
заваро́тнай |
заваро́тнаму |
заваро́тным |
| В. |
заваро́тны |
заваро́тную |
заваро́тнае |
заваро́тныя |
| Т. |
заваро́тным |
заваро́тнай
заваро́тнаю |
заваро́тным |
заваро́тнымі |
| М. |
заваро́тным |
заваро́тнай |
заваро́тным |
заваро́тных |
Крыніцы:
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.
Рэзкая змена напрамку руху, паварот (у 1 знач.), а таксама месца, дзе змяняецца напрамак.
З-за завароту ракі выплыла лодка.
○
Заварот кішак — непраходнасць кішэчніка, выкліканая перакручваннем кішэчных петляў.
|| прым. заваро́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)