зава́рной

1. заварны́;

2. (запарной) запа́рны; см. зава́ривать 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заварны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заварны́ заварна́я заварно́е заварны́я
Р. заварно́га заварно́й
заварно́е
заварно́га заварны́х
Д. заварно́му заварно́й заварно́му заварны́м
В. заварны́ (неадуш.)
заварно́га (адуш.)
заварну́ю заварно́е заварны́я (неадуш.)
заварны́х (адуш.)
Т. заварны́м заварно́й
заварно́ю
заварны́м заварны́мі
М. заварны́м заварно́й заварны́м заварны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заварны́ в разн. знач. заварно́й;

з. чанзаварно́й чан;

з. хлебзаварно́й хлеб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́рны спец.

1. (служащий для запарки) запарно́й, запа́рный;

2. (служащий для заварки) заварно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)