заваля́шчы, -ая, -ае (разм.).

Дрэнны, зусім непрыгодны, нікому не патрэбны.

З. тавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заваля́шчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заваля́шчы заваля́шчая заваля́шчае заваля́шчыя
Р. заваля́шчага заваля́шчай
заваля́шчае		 заваля́шчага заваля́шчых
Д. заваля́шчаму заваля́шчай заваля́шчаму заваля́шчым
В. заваля́шчы (неадуш.)
заваля́шчага (адуш.)		 заваля́шчую заваля́шчае заваля́шчыя (неадуш.)
заваля́шчых (адуш.)
Т. заваля́шчым заваля́шчай
заваля́шчаю		 заваля́шчым заваля́шчымі
М. заваля́шчым заваля́шчай заваля́шчым заваля́шчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заваля́шчы разг. заваля́щий, бро́совый, него́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваля́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Забыты, пакінуты з-за непрыгоднасці, непатрэбнасці. Мне карцела адно — як .. дайсці да сваіх. Кожны раз, як толькі выходзіў з хаты, шукаў, вывучаў сцежкі. Каб хоць якая заваляшчая карта была. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заваля́щий прост. заваля́шчы, заляжа́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валя́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які ляжыць без ужытку, нікому не патрэбны; непрыгодны, заваляшчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зваля́лы, ‑ая, ‑ае.

Які доўга ляжаў без выкарыстання; заваляшчы. — Навошта ж, Адам, нясеш ты сыры канчур, ды яшчэ няструганы? Няўжо не бачыш, што дошка звалялая, забітая пяском? Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)