завали́ться

1. в разн. знач. завалі́цца, мног. пазава́львацца;

кни́га завали́лась за шкаф кні́га завалі́лася за ша́фу;

он завали́лся спать ён завалі́ўся спаць;

2. (запрокинуться) разг. закі́нуцца, мног. пазакіда́цца, пазакі́двацца, адкі́нуцца, мног. паадкіда́цца, паадкі́двацца;

одна́ рука́ его́ беспо́мощно завали́лась наза́д адна́ рука́ яго́ бездапамо́жна закі́нулася (адкі́нулася) наза́д;

3. (обрушиться) разг. абвалі́цца, мног. паабва́львацца, абуры́цца, абру́шыцца;

плете́нь завали́лся пляце́нь абвалі́ўся (абуры́ўся, абру́шыўся);

4. (потерпеть неудачу, провалиться) прост. правалі́цца, мног. паправа́львацца;

завали́ться на экза́мене правалі́цца на экза́мене;

хоть завали́сь хоць завалі́ся;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвалі́цца сов. обвали́ться, обру́шиться; завали́ться; ру́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазава́львацца сов.

1. (упасть за что-л. — о многом) завали́ться;

2. (обрушиться внутрь — о многом) обвали́ться;

3. разг. (упасть — о многом) завали́ться;

4. разг. (лечь — о многих) завали́ться;

5. (о многих) завя́знуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завалі́цца сов.

1. (упасть за что-л.) завали́ться;

кні́га ~лі́лася за ша́фу — кни́га завали́лась за шкаф;

2. (обрушиться внутрь) обвали́ться;

3. разг. (упасть) завали́ться;

4. разг. (улечься) завали́ться;

з. спацьзавали́ться спать;

5. обл. завя́знуть;

конь ~лі́ўся па са́мае чэ́рава — ло́шадь завя́зла по са́мое брю́хо;

хоць ~лі́ся — хоть завали́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абру́шыцца сов.

1. обру́шиться, ру́хнуть; завали́ться;

2. перен. обру́шиться; навали́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабва́львацца сов. (о многом) обвали́ться, обру́шиться; завали́ться, ру́хнуть; см. абвалі́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абуры́цца сов., разг. обру́шиться, обвали́ться, завали́ться, ру́хнуть;

столь ~ры́лася — потоло́к обру́шился (обвали́лся, ру́хнул)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазапада́ць сов. (о многом)

1. (завалиться за что-л.) запа́сть;

2. (стать впалым) впасть, запа́сть, ввали́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забуры́цца I сов., разг. обру́шиться, завали́ться;

ы́ліся сце́ны — обру́шились (завали́лись) сте́ны

забуры́цца II сов., горн. (засесть в грунте) забури́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́ливаться

1. в разн. знач. зава́львацца;

2. (запрокидываться) разг. закіда́цца, закі́двацца, адкіда́цца, адкі́двацца;

3. (обрушиваться) разг. абва́львацца, абу́рвацца, абру́швацца;

4. (терпеть неудачу, проваливаться) прост. права́львацца; см. завали́ться 1-4;

5. страд. зава́львацца; абва́львацца, абу́рвацца, абру́швацца; см. зава́ливать 1, 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)