завала́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завала́ю |
завала́ем |
| 2-я ас. |
завала́еш |
завала́еце |
| 3-я ас. |
завала́е |
завала́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
завала́ў |
завала́лі |
| ж. |
завала́ла |
| н. |
завала́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
завала́й |
завала́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
завала́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
завала́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., каго-што.
Разм. Прыцягнуць да ўдзелу ў чым‑н., прымусіць выконваць якую‑н. работу. Ладымер павесялеў. — Завалалі мяне, Андрэй, на вуліцы. Я да цябе ішоў... Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)