забы́ть сов. забы́ць, мног. пазабыва́ць, забы́цца, мног. пазабыва́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запа́мятаваць сов., обл. забы́ть, запа́мятовать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заигра́ться (играя, забыть обо всём) загуля́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазабыва́ць сов. (о многих, о многом)
1. забы́ть, позабыва́ть, позабы́ть, запа́мятовать;
2. (случайно оставить, не захватить с собой) забы́ть, позабы́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
позабыва́ть несов. забыва́ць, забыва́цца; сов. пазабыва́ць, пазабыва́цца; (забыть) забы́ць, забы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забы́ць сов.
1. (перестать помнить) забы́ть, позабы́ть; запа́мятовать;
я забы́ў ну́мар ва́шага тэлефо́на — я забы́л (позабы́л, запа́мятовал) но́мер ва́шего телефо́на;
2. в др. знач. забы́ть, позабы́ть;
ён забы́ў до́ма кні́гу — он забы́л (позабы́л) до́ма кни́гу;
вы нас зусі́м забы́лі — вы нас совсе́м забы́ли;
◊ з. даро́гу — (куды) забы́ть доро́гу (куда);
з. (чыю) хле́б-со́ль — забы́ть (чью) хле́б-со́ль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазабыва́цца сов.
1. разг. забы́ть;
2. (о многом) забы́ться;
то́е ўсё ўжо ~ва́лася — то всё уже́ забы́лось
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забы́цца сов.
1. разг. забы́ть; запа́мятовать;
2. (выпасть из памяти) забы́ться, позабы́ть;
то́е ўжо забы́лася — то уже́ забы́лось (позабы́то);
3. (отвлечься от действительности) забы́ться, позабы́ться;
з. на не́йкі час пра ўсё — забы́ться (позабы́ться) на не́которое вре́мя обо всём;
◊ і ду́маць з. — и ду́мать забы́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Забы́ць ’перастаць помніць’. Рус. забы́ть, укр. забу́ти польск., в.-луж. zabyć, н.-луж. zabyś ’тс’, палаб. zobål‑să ’забыў’, чэш. zabýti, славац. кніжн. zabyť, славен. záabiti, серб.-харв. за̀бити ’забыць’. Ст.-слав. забыти ’забыць’, ст.-рус. забыти ’тс’ (з XI ст.), ст.-бел. забыти ’тс’. Прасл. zabyti < za + byti (гл. быць). Шанскі (2, З, 12) лічыць, што ўнутраная форма слова звязана з уяўленнем аб завыванні як пераходзе з сапраўднага свету за яго межы. Але першаснае значэнне быць, відаць, ’расці’, ’узнікаць’ (параўн. быллё), што дае падставу для ўяўлення аб іншым семантычным ходзе, адлюстраваным у выразе быллём парасло, г. зн. забылася.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыпо́мніць сов.
1. припо́мнить, вспо́мнить;
2. перен. (не забыть сделанного кем-л., чтобы отомстить) припо́мнить, попо́мнить;
я табе́ ~ню гэ́та! — я тебе́ припо́мню э́то!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)