забу́хкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забу́хкаю |
забу́хкаем |
| 2-я ас. |
забу́хкаеш |
забу́хкаеце |
| 3-я ас. |
забу́хкае |
забу́хкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
забу́хкаў |
забу́хкалі |
| ж. |
забу́хкала |
| н. |
забу́хкала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
забу́хкай |
забу́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
забу́хкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забу́хкаць, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць бухкаць. Забухкалі гранаты, застрачылі кулямёты і аўтаматы, ўдарылі вінтоўкі. Шалёная страляніна злілася ў суцэльны гул. Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забу́хать сов., разг. забу́хаць, забу́хкаць;
забу́хали ору́дия забу́халі гарма́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)