забу́хаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забу́хаю |
забу́хаем |
| 2-я ас. |
забу́хаеш |
забу́хаеце |
| 3-я ас. |
забу́хае |
забу́хаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
забу́хаў |
забу́халі |
| ж. |
забу́хала |
| н. |
забу́хала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
забу́хай |
забу́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
забу́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забу́хаць сов., разг. забу́хать;
~халі гарма́ты — забу́хали ору́дия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць бухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забу́хать сов., разг. забу́хаць, забу́хкаць;
забу́хали ору́дия забу́халі гарма́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)