забурто́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забурто́ваны |
забурто́ваная |
забурто́ванае |
забурто́ваныя |
| Р. |
забурто́ванага |
забурто́ванай
забурто́ванае |
забурто́ванага |
забурто́ваных |
| Д. |
забурто́ванаму |
забурто́ванай |
забурто́ванаму |
забурто́ваным |
| В. |
забурто́ваны
забурто́ванага |
забурто́ваную |
забурто́ванае |
забурто́ваныя
забурто́ваных |
| Т. |
забурто́ваным |
забурто́ванай
забурто́ванаю |
забурто́ваным |
забурто́ванымі |
| М. |
забурто́ваным |
забурто́ванай |
забурто́ваным |
забурто́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забурто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забурто́ваны |
забурто́ваная |
забурто́ванае |
забурто́ваныя |
| Р. |
забурто́ванага |
забурто́ванай
забурто́ванае |
забурто́ванага |
забурто́ваных |
| Д. |
забурто́ванаму |
забурто́ванай |
забурто́ванаму |
забурто́ваным |
| В. |
забурто́ваны
забурто́ванага |
забурто́ваную |
забурто́ванае |
забурто́ваныя
забурто́ваных |
| Т. |
забурто́ваным |
забурто́ванай
забурто́ванаю |
забурто́ваным |
забурто́ванымі |
| М. |
забурто́ваным |
забурто́ванай |
забурто́ваным |
забурто́ваных |
Кароткая форма: забурто́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забурто́ваны, см. забуртава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)