забу́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забу́рваю |
забу́рваем |
| 2-я ас. |
забу́рваеш |
забу́рваеце |
| 3-я ас. |
забу́рвае |
забу́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
забу́рваў |
забу́рвалі |
| ж. |
забу́рвала |
| н. |
забу́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
забу́рвай |
забу́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
забу́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забу́рваць I несов., разг. обру́шивать, зава́ливать
забу́рваць II несов., горн. забу́ривать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забу́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да забурыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)