забу́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забу́раны |
забу́раная |
забу́ранае |
забу́раныя |
| Р. |
забу́ранага |
забу́ранай забу́ранае |
забу́ранага |
забу́раных |
| Д. |
забу́ранаму |
забу́ранай |
забу́ранаму |
забу́раным |
| В. |
забу́раны (неадуш.) забу́ранага (адуш.) |
забу́раную |
забу́ранае |
забу́раныя (неадуш.) забу́раных (адуш.) |
| Т. |
забу́раным |
забу́ранай забу́ранаю |
забу́раным |
забу́ранымі |
| М. |
забу́раным |
забу́ранай |
забу́раным |
забу́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забу́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забу́раны |
забу́раная |
забу́ранае |
забу́раныя |
| Р. |
забу́ранага |
забу́ранай забу́ранае |
забу́ранага |
забу́раных |
| Д. |
забу́ранаму |
забу́ранай |
забу́ранаму |
забу́раным |
| В. |
забу́раны (неадуш.) забу́ранага (адуш.) |
забу́раную |
забу́ранае |
забу́раныя (неадуш.) забу́раных (адуш.) |
| Т. |
забу́раным |
забу́ранай забу́ранаю |
забу́раным |
забу́ранымі |
| М. |
забу́раным |
забу́ранай |
забу́раным |
забу́раных |
Кароткая форма: забу́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забу́раны I разг. обру́шенный, зава́ленный
забу́раны II горн. забу́ренный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забу́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад забурыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)