забу́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забу́раны забу́раная забу́ранае забу́раныя
Р. забу́ранага забу́ранай
забу́ранае
забу́ранага забу́раных
Д. забу́ранаму забу́ранай забу́ранаму забу́раным
В. забу́раны (неадуш.)
забу́ранага (адуш.)
забу́раную забу́ранае забу́раныя (неадуш.)
забу́раных (адуш.)
Т. забу́раным забу́ранай
забу́ранаю
забу́раным забу́ранымі
М. забу́раным забу́ранай забу́раным забу́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забу́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забу́раны забу́раная забу́ранае забу́раныя
Р. забу́ранага забу́ранай
забу́ранае
забу́ранага забу́раных
Д. забу́ранаму забу́ранай забу́ранаму забу́раным
В. забу́раны (неадуш.)
забу́ранага (адуш.)
забу́раную забу́ранае забу́раныя (неадуш.)
забу́раных (адуш.)
Т. забу́раным забу́ранай
забу́ранаю
забу́раным забу́ранымі
М. забу́раным забу́ранай забу́раным забу́раных

Кароткая форма: забу́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забу́раны I разг. обру́шенный, зава́ленный

забу́раны II горн. забу́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забу́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад забурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)