забубні́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забубню́ |
забубні́м |
| 2-я ас. |
забубні́ш |
забубніце́ |
| 3-я ас. |
забубні́ць |
забубня́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
забубні́ў |
забубні́лі |
| ж. |
забубні́ла |
| н. |
забубні́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
забубні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забубні́ць сов., разг.
1. (забить в бубен, барабан) забараба́нить;
2. перен. забубни́ть, забормота́ть; заворча́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забубні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.
Разм. Пачаць бубніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забубни́ть сов., разг. забубні́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)