забры́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забры́ты |
забры́тая |
забры́тае |
забры́тыя |
| Р. |
забры́тага |
забры́тай забры́тае |
забры́тага |
забры́тых |
| Д. |
забры́таму |
забры́тай |
забры́таму |
забры́тым |
| В. |
забры́ты (неадуш.) забры́тага (адуш.) |
забры́тую |
забры́тае |
забры́тыя (неадуш.) забры́тых (адуш.) |
| Т. |
забры́тым |
забры́тай забры́таю |
забры́тым |
забры́тымі |
| М. |
забры́тым |
забры́тай |
забры́тым |
забры́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забры́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забры́ты |
забры́тая |
забры́тае |
забры́тыя |
| Р. |
забры́тага |
забры́тай забры́тае |
забры́тага |
забры́тых |
| Д. |
забры́таму |
забры́тай |
забры́таму |
забры́тым |
| В. |
забры́ты (неадуш.) забры́тага (адуш.) |
забры́тую |
забры́тае |
забры́тыя (неадуш.) забры́тых (адуш.) |
| Т. |
забры́тым |
забры́тай забры́таю |
забры́тым |
забры́тымі |
| М. |
забры́тым |
забры́тай |
забры́тым |
забры́тых |
Кароткая форма: забры́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)