забрыда́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забрыда́ю |
забрыда́ем |
| 2-я ас. |
забрыда́еш |
забрыда́еце |
| 3-я ас. |
забрыда́е |
забрыда́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
забрыда́ў |
забрыда́лі |
| ж. |
забрыда́ла |
| н. |
забрыда́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
забрыда́й |
забрыда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
забрыда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забрыда́ць несов., в разн. знач. забреда́ть; см. забрысці́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забрыда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да забрысці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забрысці́, -брыду́, -брыдзе́ш, -брыдзе́; -брыдзём, -брыдзяце́, -брыду́ць; -ры́ў, -ыла́, -ыло́; -брыдзі́; зак. (разм.).
Брыдучы, зайсці куды-н.
Карова забрыла ў агарод.
|| незак. забрыда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)