забо́жкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забо́жкаю забо́жкаем
2-я ас. забо́жкаеш забо́жкаеце
3-я ас. забо́жкае забо́жкаюць
Прошлы час
м. забо́жкаў забо́жкалі
ж. забо́жкала
н. забо́жкала
Дзеепрыслоўе
прош. час забо́жкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забо́жкаць сов., разг. нача́ть сокруша́ться; запричита́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забо́жкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць божкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)