заби́ть сов.
1. в разн. знач. забі́ць, мног. пазабіва́ць; (вогнать во что-л. твёрдое — ещё) увагна́ць;
заби́ть гвоздь в сте́ну забі́ць (увагна́ць) цвік у сцяну́;
заби́ть мяч в воро́та забі́ць мяч у варо́ты;
заби́ть о́кна до́сками забі́ць (пазабіва́ць) во́кны до́шкамі;
заби́ть ще́ли па́клей забі́ць (пазабіва́ць) шчы́ліны па́куллем;
песо́к заби́л трубу́ пясо́к забі́ў трубу́;
проли́в заби́т льдом пралі́ў забі́ты лёдам;
заби́ть челове́ка забі́ць чалаве́ка;
заби́ть бе́дностью забі́ць бе́днасцю;
сорня́к заби́л всхо́ды пустазе́лле забі́ла ўсхо́ды;
2. (зарезать на мясо) зарэ́заць; забі́ць, мног. пазабіва́ць; (свинью — ещё) закало́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запакава́ць сов.
1. запакова́ть;
з. пасы́лку — запакова́ть посы́лку;
2. разг. (наполнить до отказа) заби́ть;
з. ку́фар — заби́ть сунду́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затлумі́ць сов. заморо́чить; сбить с то́лку; заби́ть, задури́ть (голову)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
назабіва́ць сов. (во множестве)
1. уби́ть, умертви́ть;
2. заби́ть, вбить, вколоти́ть;
3. заби́ть, провести́;
1-3 см. забі́ць 1, 2, 5
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазабіва́ць сов.
1. (о многих) уби́ть, переби́ть; умертви́ть;
2. (о многом) заби́ть, вбить, вколоти́ть;
3. (о многом) заколоти́ть, заде́лать;
4. (о многом) заби́ть, засори́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забубні́ць сов., разг.
1. (забить в бубен, барабан) забараба́нить;
2. перен. забубни́ть, забормота́ть; заворча́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засори́ть сов. засме́ціць, мног. пазасме́чваць; (загрязнить) забру́дзіць; (забить) забі́ць; (глаза) запарушы́ць; (желудок) засары́ць; см. засоря́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забі́ць сов.
1. уби́ть, умертви́ть; (пулей и т.п. — ещё) срази́ть;
з. чалаве́ка — уби́ть (умертви́ть, срази́ть) челове́ка;
2. (гвоздь и т.п.) заби́ть, вбить, вколоти́ть;
3. (наглухо закрыть чем-л.) заколоти́ть, заде́лать;
з. во́кны до́шкамі — заколоти́ть о́кна до́сками;
з. шчы́ліны па́куллем — заде́лать ще́ли па́клей;
4. заби́ть, засори́ть;
з. трубу́ — заби́ть (засори́ть) трубу́;
лёд забі́ў пралі́ў — лёд заби́л проли́в;
5. спорт. заби́ть;
з. мяч у варо́ты — заби́ть мяч в воро́та;
6. (начать бить во что-л.) заби́ть;
забі́лі бараба́ны — заби́ли бараба́ны;
◊ з. асі́навы кол у магі́лу — вбить оси́новый кол в моги́лу;
з. галаву́ — (чым) заби́ть го́лову (чем);
з. двух зайцо́ў — уби́ть двух за́йцев;
камара́ не заб’е́ — му́хи не оби́дит;
хоць забі́ — хоть убе́й;
забі́ мяне́ бог — убе́й меня́ бог;
няха́й мяне́ пяру́н заб’е́ — разрази́ меня́ гром
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вбить сов. убіць, мног. паўбіва́ць; (забить — ещё) забі́ць, мног. пазабіва́ць;
◊
вбить в го́лову убі́ць у галаву́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заби́тый
1. забі́ты, мног. пазабіва́ны; увагна́ны;
2. (на мясо) зарэ́заны; забі́ты; зако́латы; см. заби́ть;
3. перен. забі́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)