забе́льванне гл. забяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забе́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. забе́льванне
Р. забе́львання
Д. забе́льванню
В. забе́льванне
Т. забе́льваннем
М. забе́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забе́льванне ср.

1. забе́ливание, забе́лка ж.;

2. кул. забе́ливание; запра́вка ж.;

1, 2 см. забе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены; зак., што.

1. Скрозь пакрыць белай фарбай.

З. плямы на сцяне.

2. Прыправіць страву малаком, смятанай.

З. булён.

|| незак. забе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. забе́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і забе́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забе́ливание забе́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забе́лка ж., разг.

1. (действие) забе́льванне, -ння ср., забе́лка, -кі ж.;

2. (приправа к кушанью) забе́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сда́бривание

1. запраўля́нне, -ння ср., прыпраўля́нне, -ння ср., закра́шванне, -ння ср.; забе́льванне, -ння ср.; засква́рванне, -ння ср.; зато́ўканне, -ння ср.; падкало́чванне, -ння ср.;

2. угнае́нне, -ння ср.; неоконч. угно́йванне, -ння ср.;

3. перен. прыпраўля́нне, -ння ср.; см. сда́бривать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)