забедава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забяду́ю |
забяду́ем |
| 2-я ас. |
забяду́еш |
забяду́еце |
| 3-я ас. |
забяду́е |
забяду́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
забедава́ў |
забедава́лі |
| ж. |
забедава́ла |
| н. |
забедава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
забедава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забедава́ць сов. загорева́ть; нача́ть сокруша́ться, нача́ть скорбе́ть, нача́ть се́товать, нача́ть сожале́ть;
ма́ці ~ва́ла па дзіця́ці — мать загорева́ла по ребёнку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забедава́ць, ‑бядую, ‑бядуеш, ‑бядуе; зак.
Пачаць бедаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загорева́ть сов. забедава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)