заба́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. заба́ўнасць
Р. заба́ўнасці
Д. заба́ўнасці
В. заба́ўнасць
Т. заба́ўнасцю
М. заба́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заба́ўнасць ж. заба́вность, поте́шность, заня́тность, зате́йливость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заба́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць забаўнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заба́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можа пацешыць, развесяліць; дзіўны, цікавы.

З. чалавек.

Забаўная гісторыя.

Забаўнае здарэнне.

|| наз. заба́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заба́вность заба́ўнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заня́тность ціка́васць, -ці ж., заба́ўнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зате́йливость

1. вы́чварнасць, -ці ж.; мудраге́лістасць, -ці ж.; напы́шлівасць, -ці ж.; заба́ўнасць, -ці ж., ціка́васць, -ці ж.;

2. дасці́пнасць, -ці ж., вынахо́длівасць, -ці ж.; см. зате́йливый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)