заба́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заба́хаю заба́хаем
2-я ас. заба́хаеш заба́хаеце
3-я ас. заба́хае заба́хаюць
Прошлы час
м. заба́хаў заба́халі
ж. заба́хала
н. заба́хала
Загадны лад
2-я ас. заба́хай заба́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заба́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заба́хаць сов., разг.

1. заба́хать; (о пробках, выстрелах — ещё) захло́пать;

~халі гарма́ты — заба́хали ору́дия;

2. (с шумом ударить) заба́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заба́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць бахаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захло́пать сов.

1. (чем-л. твёрдым или по твёрдому, а также о чём-л. твёрдом) заля́паць, забра́згаць, засту́каць; (чем-л. мягким или по мягкому) заля́паць; (преимущественно кнутом) заля́скаць; (преимущественно в ладоши, по воде) запля́скаць; (преимущественно крыльями) зало́паць;

2. (о пробках, выстрелах и т. п.) заба́хаць;

◊

захло́пать глаза́ми залы́паць вача́мі (вачы́ма).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)