забасто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. забасто́ўка забасто́ўкі
Р. забасто́ўкі забасто́вак
Д. забасто́ўцы забасто́ўкам
В. забасто́ўку забасто́ўкі
Т. забасто́ўкай
забасто́ўкаю		 забасто́ўкамі
М. забасто́ўцы забасто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штрэйкбрэ́херства, -а, н.

Дзеянні штрэйкбрэхераў, накіраваныя на зрыў забастоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штрэйкбрэ́хер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ў час забастоўкі здраджвае інтарэсам забастоўшчыкаў.

|| прым. штрэйкбрэ́херскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забасто́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Удзельнік забастоўкі.

|| ж. забасто́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. забасто́ўшчыцкі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штрэйкбрэ́херства, ‑а, н.

Дзеянні штрэйкбрэхераў, накіраваныя на зрыў стачкі, забастоўкі. Улічыўшы сітуацыю ў краіне, дзе вельмі часта адбываліся забастоўкі, .. [містэр Лаяна] зрабіў спробу зарабіць на штрэйкбрэхерстве. Лынькоў. // перан. Здрадніцтва інтарэсам рабочага класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забасто́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да забастоўкі, звязаны з забастоўкай. Забастовачная барацьба. Забастовачны камітэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забасто́ўшчык, ‑а, м.

Удзельнік забастоўкі; стачачнік. Міхалка збірае грошы і збожжа для галодных дзяцей забастоўшчыкаў у Англіі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́віць, ‑моўлю, ‑мовіш, ‑мовіць; зак., каго.

Разм. Падгаварыць каго‑н. да чаго‑н., падвучыць, падбухторыць на што‑н. Намовіць на злачынства. □ [Афіцэр:] — Хто ж цябе намовіў да забастоўкі? Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басту́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад баставаць.

2. у знач. наз. басту́ючы, ‑ага, м. Удзельнік забастоўкі. Збор сродкаў у фонд бастуючых.

3. Дзеепрысл. незак. ад баставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

функцыяне́р, ‑а, м.

Чалавек, які выконвае якую‑н. функцыю; работнік. Альбіна даведалася, што Станіслаў, як функцыянер падпольнага Цэнтральнага Камітэта КПЗБ, быў пасланы на Навагрудчыну для арганізацыі забастоўкі рабочых фальваркаў. Сабаленка.

[Фр. fuctionnaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)