забаро́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забаро́нены |
забаро́неная |
забаро́ненае |
забаро́неныя |
| Р. |
забаро́ненага |
забаро́ненай забаро́ненае |
забаро́ненага |
забаро́неных |
| Д. |
забаро́ненаму |
забаро́ненай |
забаро́ненаму |
забаро́неным |
| В. |
забаро́нены (неадуш.) забаро́ненага (адуш.) |
забаро́неную |
забаро́ненае |
забаро́неныя (неадуш.) забаро́неных (адуш.) |
| Т. |
забаро́неным |
забаро́ненай забаро́ненаю |
забаро́неным |
забаро́ненымі |
| М. |
забаро́неным |
забаро́ненай |
забаро́неным |
забаро́неных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забаро́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забаро́нены |
забаро́неная |
забаро́ненае |
забаро́неныя |
| Р. |
забаро́ненага |
забаро́ненай забаро́ненае |
забаро́ненага |
забаро́неных |
| Д. |
забаро́ненаму |
забаро́ненай |
забаро́ненаму |
забаро́неным |
| В. |
забаро́нены (неадуш.) забаро́ненага (адуш.) |
забаро́неную |
забаро́ненае |
забаро́неныя (неадуш.) забаро́неных (адуш.) |
| Т. |
забаро́неным |
забаро́ненай забаро́ненаю |
забаро́неным |
забаро́ненымі |
| М. |
забаро́неным |
забаро́ненай |
забаро́неным |
забаро́неных |
Кароткая форма: забаро́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кантраба́нда, -ы, ДМ -дзе, ж.
Незаконны тайны правоз або перанос праз дзяржаўную граніцу абкладзеных пошлінай або забароненых тавараў каштоўнасцей і інш., а таксама тавары, перапраўленыя такім спосабам.
К. наркотыкаў.
|| прым. кантраба́ндны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кантраба́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Тайны правоз або перанос цераз дзяржаўную граніцу тавараў, каштоўнасцей і інш., забароненых або абкладзеных пошлінай. Змагацца з кантрабандай.
2. зб. Тавар, каштоўнасці і інш., якія тайна правозяцца або пераносяцца праз дзяржаўную граніцу. Яны [чужыя людзі] хавалі тут кантрабанду. Колькі часу патрацілі, колькі страху набраліся! Колас. Якая яму была справа, падшывальцу Андрэю, што ён, Лупянок, вазіў кантрабанду... Лынькоў.
3. у знач. прысл. кантраба́ндай. Тайна, употай. Наносілі мы поўныя вышкі асенняга лісця, .. здабывалі кантрабандай канюшыны ўлетку, нажынаючы яе сярпом. Дубоўка.
[Іт. contrabando ад contra — супраць і bando — урадавы ўказ.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)