забаро́нены
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			забаро́нены | 
					забаро́неная | 
					забаро́ненае | 
					забаро́неныя | 
					
		
			| Р. | 
			забаро́ненага | 
					забаро́ненай забаро́ненае | 
					забаро́ненага | 
					забаро́неных | 
					
		
			| Д. | 
			забаро́ненаму | 
					забаро́ненай | 
					забаро́ненаму | 
					забаро́неным | 
					
		
			| В. | 
			забаро́нены (неадуш.) забаро́ненага (адуш.) | 
					забаро́неную | 
					забаро́ненае | 
					забаро́неныя (неадуш.) забаро́неных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			забаро́неным | 
					забаро́ненай забаро́ненаю | 
					забаро́неным | 
					забаро́ненымі | 
					
		
			| М. | 
			забаро́неным | 
					забаро́ненай | 
					забаро́неным | 
					забаро́неных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
забаро́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			забаро́нены | 
					забаро́неная | 
					забаро́ненае | 
					забаро́неныя | 
					
		
			| Р. | 
			забаро́ненага | 
					забаро́ненай забаро́ненае | 
					забаро́ненага | 
					забаро́неных | 
					
		
			| Д. | 
			забаро́ненаму | 
					забаро́ненай | 
					забаро́ненаму | 
					забаро́неным | 
					
		
			| В. | 
			забаро́нены (неадуш.) забаро́ненага (адуш.) | 
					забаро́неную | 
					забаро́ненае | 
					забаро́неныя (неадуш.) забаро́неных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			забаро́неным | 
					забаро́ненай забаро́ненаю | 
					забаро́неным | 
					забаро́ненымі | 
					
		
			| М. | 
			забаро́неным | 
					забаро́ненай | 
					забаро́неным | 
					забаро́неных | 
					
		
 
	Кароткая форма: забаро́нена.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
кантраба́нда, -ы, ДМ -дзе, ж.
Незаконны тайны правоз або перанос праз дзяржаўную граніцу абкладзеных пошлінай або забароненых тавараў каштоўнасцей і інш., а таксама тавары, перапраўленыя такім спосабам.
К. наркотыкаў.
|| прым. кантраба́ндны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
кантраба́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Тайны правоз або перанос цераз дзяржаўную граніцу тавараў, каштоўнасцей і інш., забароненых або абкладзеных пошлінай. Змагацца з кантрабандай.
2. зб. Тавар, каштоўнасці і інш., якія тайна правозяцца або пераносяцца праз дзяржаўную граніцу. Яны [чужыя людзі] хавалі тут кантрабанду. Колькі часу патрацілі, колькі страху набраліся! Колас. Якая яму была справа, падшывальцу Андрэю, што ён, Лупянок, вазіў кантрабанду... Лынькоў.
3. у знач. прысл. кантраба́ндай. Тайна, употай. Наносілі мы поўныя вышкі асенняга лісця, .. здабывалі кантрабандай канюшыны ўлетку, нажынаючы яе сярпом. Дубоўка.
[Іт. contrabando ад contra — супраць і bando — урадавы ўказ.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)