забаранава́ць гл. баранаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забаранава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забарану́ю забарану́ем
2-я ас. забарану́еш забарану́еце
3-я ас. забарану́е забарану́юць
Прошлы час
м. забаранава́ў забаранава́лі
ж. забаранава́ла
н. забаранава́ла
Загадны лад
2-я ас. забарану́й забарану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час забаранава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забаранава́ць сов. заборони́ть, заборонова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забаранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Апрацаваць глебу бараной; заскародзіць. Пасля таго як дзед забаранаваў загончык пад грэчку, Яша павёў пасвіць буланага. Навуменка. // Барануючы, закрыць пасеянае насенне глебай. [Насця:] Цяпер ноч відная, дык тата будзе грэчку сеяць, а заўтра мы з мамаю забарануем. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.

1. Разрыхляць глебу бараной.

2. Пакідаць баразну, след на чым-н. (разм.).

Жэрдка баранавала зямлю.

|| зак. узбаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны, забаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны і пабаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.

|| наз. баранава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забарано́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да забаранаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заборони́ть сов. забаранава́ць; (незасеянное поле) заскаро́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заборонова́ть сов. забаранава́ць; (незасеянное поле) заскаро́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабаранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

1. Пабаранаваць нанава, яшчэ раз. Перабаранаваць папар.

2. Забаранаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабаранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

1. што і без дап. Закончыць баранаванне; забаранаваць увесь які‑н. зямельны ўчастак. — Бедная дзяўчынка, — з горыччу прашаптаў Жастоўскі. — Не дабаранавала сваю палоску... Кулакоўскі. // Забаранаваць да якога‑н. месца. Дабаранаваць да лесу.

2. Прапрацаваць на баранаванні да якога‑н. часу. Дабаранаваў да паўдня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)