забало́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. забало́чванне
Р. забало́чвання
Д. забало́чванню
В. забало́чванне
Т. забало́чваннем
М. забало́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забало́чванне ср. забола́чивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забало́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забалочваць і стан паводле знач. дзеясл. забалочвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забола́чивание забало́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)