заара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заара́ны заара́ная заара́нае заара́ныя
Р. заара́нага заара́най
заара́нае		 заара́нага заара́ных
Д. заара́наму заара́най заара́наму заара́ным
В. заара́ны (неадуш.)
заара́нага (адуш.)		 заара́ную заара́нае заара́ныя (неадуш.)
заара́ных (адуш.)
Т. заара́ным заара́най
заара́наю		 заара́ным заара́нымі
М. заара́ным заара́най заара́ным заара́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заара́ны заара́ная заара́нае заара́ныя
Р. заара́нага заара́най
заара́нае		 заара́нага заара́ных
Д. заара́наму заара́най заара́наму заара́ным
В. заара́ны (неадуш.)
заара́нага (адуш.)		 заара́ную заара́нае заара́ныя (неадуш.)
заара́ных (адуш.)
Т. заара́ным заара́най
заара́наю		 заара́ным заара́нымі
М. заара́ным заара́най заара́ным заара́ных

Кароткая форма: заара́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заара́ны запа́ханный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заара́ны і заво́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́ханный заара́ны, заво́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́раны, см. заара́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́раны,

гл. заараны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заара́ць¹, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; заара́ны і заво́раны; зак., што.

Аручы, засыпаць зямлёй.

З. лубін.

З. носам зямлю (перан.: упасці ніцма; разм.).

|| незак. заво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)