заактава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заакту́ю |
заакту́ем |
| 2-я ас. |
заакту́еш |
заакту́еце |
| 3-я ас. |
заакту́е |
заакту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заактава́ў |
заактава́лі |
| ж. |
заактава́ла |
| н. |
заактава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заакту́й |
заакту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заактава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заактава́ць сов. заакти́ровать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заактава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Унесці, упісаць у акт. Заактаваць здарэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)