жёлчь

1. жоўць, род. жо́ўці ж.;

2. перен. злосць, род. зло́сці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жоўць I ж. жёлчь

жоўць II ж., см. жаўця́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

секре́т​II физиол. сакрэ́т, -ту м.;

к числу́ секре́тов отно́сятся жёлчь, слюна́, желу́дочный сок да лі́ку сакрэ́таў нале́жаць жоўць, слі́на, стра́ўнікавы сок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)