жэлаці́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жэлаці́навы жэлаці́навая жэлаці́навае жэлаці́навыя
Р. жэлаці́навага жэлаці́навай
жэлаці́навае		 жэлаці́навага жэлаці́навых
Д. жэлаці́наваму жэлаці́навай жэлаці́наваму жэлаці́навым
В. жэлаці́навы (неадуш.)
жэлаці́навага (адуш.)		 жэлаці́навую жэлаці́навае жэлаці́навыя (неадуш.)
жэлаці́навых (адуш.)
Т. жэлаці́навым жэлаці́навай
жэлаці́наваю		 жэлаці́навым жэлаці́навымі
М. жэлаці́навым жэлаці́навай жэлаці́навым жэлаці́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жэлаці́навы желати́нный, желати́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жэлаці́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жэлаціну, жэлаціны. Жэлацінавы цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэлаці́н, -у, м. і жэлаці́на, -ы, ж.

Бялковае рэчыва жывёльнага паходжання, раствор якога пры ахаладжэнні пераходзіць у студзяністы стан (выкарыстоўваецца ў кулінарыі, медыцыне і пад.).

|| прым. жэлаці́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

желати́нный, желати́новый жэлаці́навы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)