жы́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жы́льны жы́льная жы́льнае жы́льныя
Р. жы́льнага жы́льнай
жы́льнае		 жы́льнага жы́льных
Д. жы́льнаму жы́льнай жы́льнаму жы́льным
В. жы́льны (неадуш.)
жы́льнага (адуш.)		 жы́льную жы́льнае жы́льныя (неадуш.)
жы́льных (адуш.)
Т. жы́льным жы́льнай
жы́льнаю		 жы́льным жы́льнымі
М. жы́льным жы́льнай жы́льным жы́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жы́льны в разн. знач. жи́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жы́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жылы (у 1, 2 знач.). // Зроблены з жылы. Жыльныя струны.

2. Які мае адносіны да жылы (у 3 знач.). Жыльнае золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́ла, -ы, мн. -ы, жыл, ж.

1. Назва крывяносных сасудаў.

2. Тое, што сухажылле (разм.).

Сінія жылы на руках.

3. Трэшчына ў зямной кары, запоўненая горнай пародай, а таксама сама горная парода ў такой трэшчыне.

Залатаносная ж.

4. Багністае месца з падземнай крыніцай (разм.).

5. Асобны провад кабелю.

Провад з трох жыл.

◊

Выцягваць жылы з каго (разм.) — мучыць якімі-н. даручэннямі, празмернымі патрабаваннямі.

Залатая жыла — вельмі багатая крыніца даходу.

Ірваць жылы (разм.) — вельмі цяжка працаваць.

Напінаць жылы (разм.) — напружвацца з усіх сіл.

На ўсе жылы, з усіх жыл (разм.) — на поўную сілу.

|| прым. жы́льны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жи́льный в разн. знач. жы́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)