жылкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жылкава́ты жылкава́тая жылкава́тае жылкава́тыя
Р. жылкава́тага жылкава́тай
жылкава́тае		 жылкава́тага жылкава́тых
Д. жылкава́таму жылкава́тай жылкава́таму жылкава́тым
В. жылкава́ты (неадуш.)
жылкава́тага (адуш.)		 жылкава́тую жылкава́тае жылкава́тыя (неадуш.)
жылкава́тых (адуш.)
Т. жылкава́тым жылкава́тай
жылкава́таю		 жылкава́тым жылкава́тымі
М. жылкава́тым жылкава́тай жылкава́тым жылкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жылкава́ты разг. жилкова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жылкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З вялікай колькасцю жылак (у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галіна́ста-жылкава́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. галіна́ста-жылкава́ты галіна́ста-жылкава́тая галіна́ста-жылкава́тае галіна́ста-жылкава́тыя
Р. галіна́ста-жылкава́тага галіна́ста-жылкава́тай
галіна́ста-жылкава́тае		 галіна́ста-жылкава́тага галіна́ста-жылкава́тых
Д. галіна́ста-жылкава́таму галіна́ста-жылкава́тай галіна́ста-жылкава́таму галіна́ста-жылкава́тым
В. галіна́ста-жылкава́ты (неадуш.)
галіна́ста-жылкава́тага (адуш.)		 галіна́ста-жылкава́тую галіна́ста-жылкава́тае галіна́ста-жылкава́тыя (неадуш.)
галіна́ста-жылкава́тых (адуш.)
Т. галіна́ста-жылкава́тым галіна́ста-жылкава́тай
галіна́ста-жылкава́таю		 галіна́ста-жылкава́тым галіна́ста-жылкава́тымі
М. галіна́ста-жылкава́тым галіна́ста-жылкава́тай галіна́ста-жылкава́тым галіна́ста-жылкава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)