жылкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. жылкава́нне
Р. жылкава́ння
Д. жылкава́нню
В. жылкава́нне
Т. жылкава́ннем
М. жылкава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жылкава́нне ср., спец. жилкова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жылкава́нне, ‑я, н.

Размяшчэнне жылак у лісці раслін і крылах насякомых. Жылкаванне лісця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жилкова́ние спец. жылкава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нерва́цыя, ‑і, ж.

1. Спец. Размеркаванне жылак на пласцінках лісцяў і крылах насякомых; жылкаванне.

2. Уст. Нервовае расстройства. Бацька змоўк, анямеў, толькі калаціўся ад нервацыі дробненька, як у трасцы... Гарэцкі.

[Фр. nervation — размеркаванне жылак у лістах.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)