жыві́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жыві́чны жыві́чная жыві́чнае жыві́чныя
Р. жыві́чнага жыві́чнай
жыві́чнае		 жыві́чнага жыві́чных
Д. жыві́чнаму жыві́чнай жыві́чнаму жыві́чным
В. жыві́чны (неадуш.)
жыві́чнага (адуш.)		 жыві́чную жыві́чнае жыві́чныя (неадуш.)
жыві́чных (адуш.)
Т. жыві́чным жыві́чнай
жыві́чнаю		 жыві́чным жыві́чнымі
М. жыві́чным жыві́чнай жыві́чным жыві́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жыві́ца, -ы, ж.

Празрыстая смала, якая выступае на ствалах хвойных дрэў у месцах іх пашкоджання.

|| прым. жыві́чны, -ая, -ае.

Ж. шкіпінар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)