жывё́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жывё́льны жывё́льная жывё́льнае жывё́льныя
Р. жывё́льнага жывё́льнай
жывё́льнае		 жывё́льнага жывё́льных
Д. жывё́льнаму жывё́льнай жывё́льнаму жывё́льным
В. жывё́льны (неадуш.)
жывё́льнага (адуш.)		 жывё́льную жывё́льнае жывё́льныя (неадуш.)
жывё́льных (адуш.)
Т. жывё́льным жывё́льнай
жывё́льнаю		 жывё́льным жывё́льнымі
М. жывё́льным жывё́льнай жывё́льным жывё́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раслі́нна-жывёльны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раслі́нна-жывёльны раслі́нна-жывёльная раслі́нна-жывёльнае раслі́нна-жывёльныя
Р. раслі́нна-жывёльнага раслі́нна-жывёльнай
раслі́нна-жывёльнае		 раслі́нна-жывёльнага раслі́нна-жывёльных
Д. раслі́нна-жывёльнаму раслі́нна-жывёльнай раслі́нна-жывёльнаму раслі́нна-жывёльным
В. раслі́нна-жывёльны (неадуш.)
раслі́нна-жывёльнага (адуш.)		 раслі́нна-жывёльную раслі́нна-жывёльнае раслі́нна-жывёльныя (неадуш.)
раслі́нна-жывёльных (адуш.)
Т. раслі́нна-жывёльным раслі́нна-жывёльнай
раслі́нна-жывёльнаю		 раслі́нна-жывёльным раслі́нна-жывёльнымі
М. раслі́нна-жывёльным раслі́нна-жывёльнай раслі́нна-жывёльным раслі́нна-жывёльных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размнажа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. размно́жыцца.

2. Аднаўляць патомства (пра раслінныя і жывёльныя арганізмы).

Рыбы размнажаюцца ікрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размно́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

1. Павялічыцца ў колькасці, ліку.

2. Распладзіцца, развесціся (пра раслінныя і жывёльныя арганізмы).

Размножыліся бабры.

|| незак. размнажа́цца, -а́ецца.

|| наз. размнажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біяцэнало́гія, ‑і, ж.

Раздзел экалогіі, які вывучае раслінныя і жывёльныя групоўкі ў іх сукупнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з адной клеткі (пра жывёльныя і раслінныя арганізмы). Аднаклетачныя водарасці. Аднаклетачныя бактэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кало́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Некрышталізаванае рэчыва (бялок, крухмал, клей і інш.), растворы якога не праходзяць праз жывёльныя і раслінныя перапонкі.

[Ад грэч. kolla — клей і eidos — выгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жывёльны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жывёлы, жывёл. Жывёльны свет. Жывёльны арганізм. // Атрыманы ад жывёла прыгатаваны з арганічных рэчываў, якія ёсць у целе жывёлы. Жывёльнае масла. Жывёльныя бялкі.

2. Такі, як у жывёл; падсвядомы, чыста фізіялагічны. Візэнер сядзеў нерухома — жывёльны страх скаваў яму цела і язык. Шамякін. // перан. Грубы, нізкі. Жывёльныя пабуджэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мука́, -і́, ДМ муцэ́, ж.

1. Прадукт размолу збожжа.

Жытняя м.

Кукурузная м.

Кармі мукою, дык пойдзе рукою (прыказка). Перамелецца — м. будзе (прыказка).

2. Размолатыя або расцёртыя ў парашок якія-н. жывёльныя ці мінеральныя рэчывы.

Рыбная м.

|| прым. мучны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арна́мент, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Узор, жывапіснае графічнае ўпрыгожанне, у аснове якога ляжаць геаметрычныя, раслінныя і жывёльныя матывы, што паўтараюцца ў пэўным парадку.

Беларускі а.

2. У музыцы: упрыгожанне мелодый, напр. трэль.

|| прым. арна́ментны, -ая, -ае і арнамента́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)