жура́ўлік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жура́ўлік |
жура́ўлікі |
| Р. |
жура́ўліка |
жура́ўлікаў |
| Д. |
жура́ўліку |
жура́ўлікам |
| В. |
жура́ўліка |
жура́ўлікаў |
| Т. |
жура́ўлікам |
жура́ўлікамі |
| М. |
жура́ўліку |
жура́ўліках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жура́влик уменьш.-ласк. жура́ўлік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жура́вушка ласк., фольк. жура́ўлік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)