жо́рнавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жо́рнавы |
жо́рнавая |
жо́рнавае |
жо́рнавыя |
| Р. |
жо́рнавага |
жо́рнавай жо́рнавае |
жо́рнавага |
жо́рнавых |
| Д. |
жо́рнаваму |
жо́рнавай |
жо́рнаваму |
жо́рнавым |
| В. |
жо́рнавы (неадуш.) жо́рнавага (адуш.) |
жо́рнавую |
жо́рнавае |
жо́рнавыя (неадуш.) жо́рнавых (адуш.) |
| Т. |
жо́рнавым |
жо́рнавай жо́рнаваю |
жо́рнавым |
жо́рнавымі |
| М. |
жо́рнавым |
жо́рнавай |
жо́рнавым |
жо́рнавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жарнавы́, ‑ая, ‑ое і жо́рнавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да жорнаў, жарна, прызначаны для іх. Жарнавы камень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жаро́н
‘жорнавы камень’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жаро́н |
жаро́ны |
| Р. |
жарна́ жаро́на |
жаро́наў |
| Д. |
жарну́ жаро́ну |
жаро́нам |
| В. |
жаро́н |
жаро́ны |
| Т. |
жарно́м жаро́нам |
жаро́намі |
| М. |
жарне́ жаро́не |
жаро́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)