жма́каць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жма́каю |
жма́каем |
| 2-я ас. |
жма́каеш |
жма́каеце |
| 3-я ас. |
жма́кае |
жма́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
жма́каў |
жма́калі |
| ж. |
жма́кала |
| н. |
жма́кала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
жма́кай |
жма́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
жма́каючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жма́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Абл. Мяць, камячыць. У галаве боль, ломіць яе, крышыць. Не павярнуць вачэй. Нехта сцяў зубамі за пераноссе, цісне, жмакае... Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)