жгу́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жгу́цік жгу́цікі
Р. жгу́ціка жгу́цікаў
Д. жгу́ціку жгу́цікам
В. жгу́цік жгу́цікі
Т. жгу́цікам жгу́цікамі
М. жгу́ціку жгу́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жгу́цікавыя, ‑ых.

Група прасцейшых арганізмаў, органамі руху ў якіх з’яўляюцца жгуцікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)