жвя́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жвя́кну |
жвя́кнем |
| 2-я ас. |
жвя́кнеш |
жвя́кнеце |
| 3-я ас. |
жвя́кне |
жвя́кнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
жвя́кнуў |
жвя́кнулі |
| ж. |
жвя́кнула |
| н. |
жвя́кнула |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
жвя́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жвя́кнуць сов., однокр., обл. ча́вкнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жвя́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм. Аднакр. да жвякаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)