жва́чныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. жва́чныя
Р. жва́чных
Д. жва́чным
В. жва́чных
Т. жва́чнымі
М. жва́чных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жва́чныя сущ., мн., зоол. жва́чные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жва́чны, -ая, -ае.

1. Які жуе жвачку.

Жвачныя жывёлы.

2. у знач. наз. жва́чныя, -ых. Падатрад млекакормячых атрада парнакапытных (авечкі, козы, буйная рагатая жывёла і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жва́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жва́чны жва́чная жва́чнае жва́чныя
Р. жва́чнага жва́чнай
жва́чнае		 жва́чнага жва́чных
Д. жва́чнаму жва́чнай жва́чнаму жва́чным
В. жва́чны (неадуш.)
жва́чнага (адуш.)		 жва́чную жва́чнае жва́чныя (неадуш.)
жва́чных (адуш.)
Т. жва́чным жва́чнай
жва́чнаю		 жва́чным жва́чнымі
М. жва́чным жва́чнай жва́чным жва́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жва́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які жуе жвачку. Жвачныя жывёлы.

2. у знач. наз. жва́чныя, ‑ых. Падатрад млекакормячых атрада парнакапытных, да якога адносяцца авечкі, козы, буйная рагатая жывёла і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жва́чные мн., сущ., зоол. жва́чныя, -ных;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)