жаўталі́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўталі́сты жаўталі́стая жаўталі́стае жаўталі́стыя
Р. жаўталі́стага жаўталі́стай
жаўталі́стае		 жаўталі́стага жаўталі́стых
Д. жаўталі́стаму жаўталі́стай жаўталі́стаму жаўталі́стым
В. жаўталі́сты (неадуш.)
жаўталі́стага (адуш.)		 жаўталі́стую жаўталі́стае жаўталі́стыя (неадуш.)
жаўталі́стых (адуш.)
Т. жаўталі́стым жаўталі́стай
жаўталі́стаю		 жаўталі́стым жаўталі́стымі
М. жаўталі́стым жаўталі́стай жаўталі́стым жаўталі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жаўталі́сты желтоли́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаўталі́сты, ‑ая, ‑ае.

З жоўтым лісцем. Толькі захісталіся верхавінкі жаўталістых бярозак там, дзе прабеглі хлапчукі. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўта... (гл. жоўта...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «жоўта...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: жаўтагруды, жаўтадзюбы, жаўтазём, жаўталісты, жаўтароты, жаўтаскуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўта... (гл. жоўта...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжываецца замест «жоўта...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: жаўтабокі, жаўталісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)