жаўне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (уст.).

Жонка жаўнера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўне́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жаўне́рка жаўне́ркі
Р. жаўне́ркі жаўне́рак
Д. жаўне́рцы жаўне́ркам
В. жаўне́рку жаўне́рак
Т. жаўне́ркай
жаўне́ркаю		 жаўне́ркамі
М. жаўне́рцы жаўне́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жаўне́рка ж., уст. солда́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаўне́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жонка жаўнера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)