жаўла́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўла́чны жаўла́чная жаўла́чнае жаўла́чныя
Р. жаўла́чнага жаўла́чнай
жаўла́чнае		 жаўла́чнага жаўла́чных
Д. жаўла́чнаму жаўла́чнай жаўла́чнаму жаўла́чным
В. жаўла́чны
жаўла́чнага		 жаўла́чную жаўла́чнае жаўла́чныя
жаўла́чных
Т. жаўла́чным жаўла́чнай
жаўла́чнаю		 жаўла́чным жаўла́чнымі
М. жаўла́чным жаўла́чнай жаўла́чным жаўла́чных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жаўла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Цвёрдая, у выглядзе гуза, пухліна на целе чалавека, жывёлы.

|| прым. жаўла́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)