жа́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жа́ты жа́тая жа́тае жа́тыя
Р. жа́тага жа́тай
жа́тае
жа́тага жа́тых
Д. жа́таму жа́тай жа́таму жа́тым
В. жа́ты (неадуш.)
жа́тага (адуш.)
жа́тую жа́тае жа́тыя (неадуш.)
жа́тых (адуш.)
Т. жа́тым жа́тай
жа́таю
жа́тым жа́тымі
М. жа́тым жа́тай жа́тым жа́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жа́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жа́ты жа́тая жа́тае жа́тыя
Р. жа́тага жа́тай
жа́тае
жа́тага жа́тых
Д. жа́таму жа́тай жа́таму жа́тым
В. жа́ты (неадуш.)
жа́тага (адуш.)
жа́тую жа́тае жа́тыя (неадуш.)
жа́тых (адуш.)
Т. жа́тым жа́тай
жа́таю
жа́тым жа́тымі
М. жа́тым жа́тай жа́тым жа́тых

Кароткая форма: жа́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жа́ты (о ржи и т.п.) жа́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажа́ць, -жну́, -жне́ш, -жне́; -жнём, -жняце́, -жну́ць; -жні́; -жа́ты; зак., чаго.

Зжаць у якой-н. колькасці.

Н. капу жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́жаць¹, -жну, -жнеш, -жне; вы́жаў, -жала; вы́жні; -жаты; зак., што.

Правесці жніво на якой-н. прасторы.

В. гектар жыта.

|| незак. выжына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаць, жну, жнеш, жне; жнём, жняце́, жнуць; жні; жа́ты; незак., што.

Зразаць пад корань хлебныя злакі сярпамі ці пры дапамозе спецыяльных машын.

Ж. жыта.

|| зак. зжаць, сажну́, сажне́ш, сажне́; сажнём, сажняце́, сажну́ць; сажні́; зжа́ты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пажа́ць, -жну́, -жне́ш, -жне́; -жнём, -жняце́, -жну́ць; -жні́; -жа́ты; зак., што.

1. Зжаць (гл. жаць).

П. ячмень.

Што пасееш, тое і пажнеш (прыказка).

2. перан. Здабыць, атрымаць, заслужыць што-н. (высок.).

П. славу.

Хто пасее агонь, пажне пажар (прыказка).

|| незак. пажына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)