жарто́ўны, -ая, -ае.
Вясёлы, забаўны, які мае характар жарту.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жарто́ўны, -ая, -ае.
Вясёлы, забаўны, які мае характар жарту.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жарто́ўны
прыметнік, якасны
| жарто́ўны | жарто́ўная | жарто́ўнае | ||
| жарто́ўнага | жарто́ўнай жарто́ўнае |
жарто́ўнага | жарто́ўных | |
| жарто́ўнаму | жарто́ўнай | жарто́ўнаму | жарто́ўным | |
| жарто́ўны ( жарто́ўнага ( |
жарто́ўную | жарто́ўнае | жарто́ўных ( |
|
| жарто́ўным | жарто́ўнай жарто́ўнаю |
жарто́ўным | жарто́ўнымі | |
| жарто́ўным | жарто́ўнай | жарто́ўным | жарто́ўных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жарто́ўны
прыметнік, адносны
| жарто́ўны | жарто́ўная | жарто́ўнае | ||
| жарто́ўнага | жарто́ўнай жарто́ўнае |
жарто́ўнага | жарто́ўных | |
| жарто́ўнаму | жарто́ўнай | жарто́ўнаму | жарто́ўным | |
| жарто́ўны ( жарто́ўнага ( |
жарто́ўную | жарто́ўнае | жарто́ўных ( |
|
| жарто́ўным | жарто́ўнай жарто́ўнаю |
жарто́ўным | жарто́ўнымі | |
| жарто́ўным | жарто́ўнай | жарто́ўным | жарто́ўных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гуллі́ва-жарто́ўны
прыметнік, якасны
| гуллі́ва-жарто́ўны | гуллі́ва-жарто́ўная | гуллі́ва-жарто́ўнае | гуллі́ва- |
|
| гуллі́ва-жарто́ўнага | гуллі́ва-жарто́ўнай гуллі́ва-жарто́ўнае |
гуллі́ва-жарто́ўнага | гуллі́ва-жарто́ўных | |
| гуллі́ва-жарто́ўнаму | гуллі́ва-жарто́ўнай | гуллі́ва-жарто́ўнаму | гуллі́ва-жарто́ўным | |
| гуллі́ва-жарто́ўны ( гуллі́ва-жарто́ўнага ( |
гуллі́ва-жарто́ўную | гуллі́ва-жарто́ўнае | гуллі́ва- гуллі́ва-жарто́ўных ( |
|
| гуллі́ва-жарто́ўным | гуллі́ва-жарто́ўнай гуллі́ва-жарто́ўнаю |
гуллі́ва-жарто́ўным | гуллі́ва-жарто́ўнымі | |
| гуллі́ва-жарто́ўным | гуллі́ва-жарто́ўнай | гуллі́ва-жарто́ўным | гуллі́ва-жарто́ўных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дабраду́шна-жарто́ўны
прыметнік, якасны
| дабраду́шна-жарто́ўны | дабраду́шна-жарто́ўная | дабраду́шна-жарто́ўнае | дабраду́шна- |
|
| дабраду́шна-жарто́ўнага | дабраду́шна-жарто́ўнай дабраду́шна-жарто́ўнае |
дабраду́шна-жарто́ўнага | дабраду́шна-жарто́ўных | |
| дабраду́шна-жарто́ўнаму | дабраду́шна-жарто́ўнай | дабраду́шна-жарто́ўнаму | дабраду́шна-жарто́ўным | |
| дабраду́шна-жарто́ўны ( дабраду́шна-жарто́ўнага ( |
дабраду́шна-жарто́ўную | дабраду́шна-жарто́ўнае | дабраду́шна- дабраду́шна-жарто́ўных ( |
|
| дабраду́шна-жарто́ўным | дабраду́шна-жарто́ўнай дабраду́шна-жарто́ўнаю |
дабраду́шна-жарто́ўным | дабраду́шна-жарто́ўнымі | |
| дабраду́шна-жарто́ўным | дабраду́шна-жарто́ўнай | дабраду́шна-жарто́ўным | дабраду́шна-жарто́ўных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бясе́дна-жарто́ўны
прыметнік, адносны
| бясе́дна-жарто́ўны | бясе́дна-жарто́ўная | бясе́дна-жарто́ўнае | бясе́дна- |
|
| бясе́дна-жарто́ўнага | бясе́дна-жарто́ўнай бясе́дна-жарто́ўнае |
бясе́дна-жарто́ўнага | бясе́дна-жарто́ўных | |
| бясе́дна-жарто́ўнаму | бясе́дна-жарто́ўнай | бясе́дна-жарто́ўнаму | бясе́дна-жарто́ўным | |
| бясе́дна-жарто́ўны ( бясе́дна-жарто́ўнага ( |
бясе́дна-жарто́ўную | бясе́дна-жарто́ўнае | бясе́дна- бясе́дна-жарто́ўных ( |
|
| бясе́дна-жарто́ўным | бясе́дна-жарто́ўнай бясе́дна-жарто́ўнаю |
бясе́дна-жарто́ўным | бясе́дна-жарто́ўнымі | |
| бясе́дна-жарто́ўным | бясе́дна-жарто́ўнай | бясе́дна-жарто́ўным | бясе́дна-жарто́ўных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жарто́ўны, ‑ая, ‑ае.
Вясёлы, забаўны, які мае характар жарту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фант, -а,
1. толькі
2. Рэч, якая аддаецца ўдзельнікам гэтай гульні для жараб’ёўкі.
3. Заданне, якое даецца ўдзельніку гульні ў якасці штрафу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гумарэ́ска, ‑і,
Невялікі літаратурна-мастацкі або музычны твор жартоўнага, гумарыстычнага характару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незласлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Які не выяўляе злосці; дабрадушны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)